Wie kent niet de bekende uitspraak ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’. Van de beroemde bewoonster van Villa Villekulla. Wordt een beetje té vaak gebruikt, vooral op de werkvloer van de kantoren. Bijna een jeukwoord-like term.

Maar, zonder dat ik het mij besefte is dat wel vaak mijn motto. Ergens aan beginnen en we zien wel of het schip gaat stranden.

Villa Villekulla

Sinds 2019 hebben wij een nieuwe, oude, woning. Als je een dergelijke woning koopt wéét je dat er werk aan de winkel is. In ons geval helemaal want het was een dubbele woning. Een deel verhuren we, in het andere deel wonen we zelf.

Ooit, in een grijs verleden, waren het zelfs drie woningen. Daar zijn in de loop der jaren twee woningen van gemaakt. Het deel waar we zelf wonen is gemoderniseerd. Maar het gedeelte dat verhuurd was nog niet volledig. Daarover later meer.

Aan onze vorige woning -vaak samen met vader of schoonvader- had ik al het nodige geklust in de loop der jaren. Afbouw van een zolderkamer, nadat door een extern bedrijf een dakkapel was geplaatst, inclusief aanleg van CV op die verdieping. Een verbouwing van de keuken. En veel kleine klusjes. Dus énige kluservaring had ik al wel.

Woning uit 1890

De nieuwe woning die we hebben is dus, voorzover we kunnen achterhalen, in 1890 gebouwd. De Woning is géén Villa Villekulla (Kakelbont), gelukkig niet.

Maar we wilden en willen het een en ander aan (laten) doen. We doen dus zeker niet alles zelf. Sommige dingen moet je gewoon aan experts overlaten. Zoals de plaatsing van nieuwe (kunstof) kozijnen in een deel van de woning.

Het leek mij leuk over het klussen en bouwen af en toe eens iets te bloggen. Want er komen nog een paar projecten aan..